Μειονοτικό Δημοτικό Σχολείο Μάστανλη Κομοτηνής

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να μας παρουσιάζουν την αρχή του Σχολείου μας. Ήταν ένα συνοικιακό, μικρό σχολείο. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, μέχρι και λίγο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο σημείο αυτό λειτουργούσε φούρνος. Απ' ό,τι φαίνεται, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων μουσουλμάνοι, κάτοικοι της πόλης Μάστανλη (σημερινού Μόμτσιλγκραντ) της νότιας Βουλγαρίας, πιεζόμενοι από τις συνθήκες διαβίωσης εκείνης της εποχής, μετανάστευσαν στην Κομοτηνή, που ήταν το πλησιέστερο αστικό κέντρο της περιοχής. Εδώ βρήκαν ασφάλεια, εργασία, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Εγκαταστάθηκαν στις παρυφές της πόλης κι έδωσαν στη νέα αυτή συνοικία το όνομα της πρώτης τους πατρίδας. Έτσι, το σχολείο που δημιουργήθηκε στη γειτονιά αυτή πήρε το όνομα «Μάστανλη» και το διατηρεί μέχρι σήμερα. Στον πληθυσμό της περιοχής προστέθηκαν οικογένειες που κατέβηκαν από τα χωριά του ορεινού όγκου της Ροδόπης μετά τη δεκαετία του '70. Έτσι, σήμερα το μαθητικό δυναμικό του Σχολείου αποτελείται από μαθητές που κατοικούν στους οικισμούς που δημιουργήθηκαν λίγο μετά τα τελευταία σπίτια της πόλης στον δρόμο που οδηγεί στο χωριό Καρυδιά και πίσω από το νεοσύστατο πάρκο. Το Σχολείο από τα πρώτα χρόνια στεγάστηκε σε ένα οίκημα στην οδό Μίνωος αριθμός 17 στην αυλή του τζαμιού. Η συνύπαρξη τεμένους με σχολείο ήταν καθεστώς για αιώνες και το συναντούμε τόσο σε χριστιανικούς (εκκλησία-σχολείο), όσο και μουσουλμανικούς οικισμούς (τζαμί-σχολείο). Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '40 σε έναν χώρο του οικήματος στεγάζονταν ένας φούρνος. Αργότερα κι αυτός παραχωρήθηκε και ενσωματώθηκε στον χώρο του διδακτηρίου. Μέχρι το 1983 την οικονομική διαχείριση του Σχολείου την είχε η Σχολική Εφορεία. Ύστερα όμως σχετικού αιτήματος που κατατέθηκε στη Διαχειριστική Επιτροπή, ζητήθηκε να αναλάβει αυτή το οικονομικό βάρος, καθώς η Σχολική Εφορεία ήταν δύσκολο να ανταπεξέλθει στις ανάγκες συντήρησης του διδακτηρίου. Σήμερα Αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε. Στο Σχολείο έχει παραχωρηθεί ένας χώρος δίπλα στο τζαμί όπου λειτουργεί ως αίθουσα διδασκαλίας κι έχει κατασκευαστεί στην αυλή ένα ακόμα πρόσκτισμα όπου στεγάζεται το Γραφείο της Διεύθυνσης του Σχολείου, μια ακόμη αίθουσα διδασκαλίας, το κυλικείο κι οι τουαλέτες. Γίνονται προσπάθειες βελτίωσης με επισκευές και συνεχή συντήρηση. Τα τελευταία χρόνια έχει στρωθεί ο αύλειος χώρος με πλαστικό δάπεδο για την εξασφάλιση μεγαλύτερης προστασίας των μαθητών. Επίσης, όλες οι αίθουσες είναι εξοπλισμένες με υπολογιστές και ψηφιακούς προβολείς. Από το 2008 λειτουργεί και ολοήμερο τμήμα. Οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε αυτό προσπαθούν να βοηθήσουν τους μαθητές τόσο στο ελληνόγλωσσο όσο και στο τουρκόγλωσσο πρόγραμμα. Το διδακτικό προσωπικό αποτελείται από 7 εκπαιδευτικούς του ελληνόγλωσσου, 7 του τουρκόγλωσσου προγράμματος, 2 μετακλητούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι αποσπώνται από την Τουρκία, μια εκπαιδευτικό αγγλικής γλώσσας, καθώς και εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής. Το μαθητικό δυναμικό τα τελευταία σχολικά έτη κυμαίνεται από 110-130 μαθητές.

 

Γνωρίστε την ομάδα

Για το έργο αυτό εργάστηκαν

 

Δήμου Μαρία


Δασκάλα 


Μαθητές

Μελικέ Χασαντζίκ

Σιμγέ Καμπέρ

Ερδέμ Χουσεϊν

 Ναζλή Μολλά 

Ανήλ Μεχμέτ

© 2018 Μια πόλη, ένα ποτάμι, πολλές ιστορίες.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε